ตอนที่ 9
มุนินทร์เสียใจมาก นอนซมในห้องพักที่ลอนดอน วีกิจไม่รู้เรื่องวิดีโอคอลมาหาด้วยความคิดถึงแต่ไม่ยอมบอกเรื่องเขากับทัยอยู่ด้วยกันที่เรือนหอ ยิ่งทำให้มุนินทร์ปักใจว่าเขาแอบปันใจให้เด็กสาวในอุปการะ!
นพนภาไม่สนใจใครพยายามหาทางอยู่ตามลำพังกับศรุต แม้เขาจะยืนกรานให้เป็นเพื่อนกันแต่เธอไม่แคร์ ทำมึนยั่วยวนเขาด้วยท่าทางทีเล่นทีจริง ศรุตหนักใจมากกลัวนพนภาจะลงเอยเหมือนสาวน้อยสาวใหญ่ในอดีตที่หลงเสน่ห์เขาจนเกิดเรื่องหึงหวงวุ่นวาย แต่ก็ห้ามเต็มปากเต็มคำไม่ได้เพราะเธอไม่ได้พูดออกมาตรงๆ
ศรุตพยายามตัดปัญหาไม่อยู่กับนพนภาตามลำพัง แล้วก็สบโอกาสเมื่อมีสายจากมุนินทร์เข้ามาจึงปลีกตัวไปรับโดยอ้างว่าเป็นลดาโทร.มาตาม นพนภาไม่สงสัยกระทั่งเจอลดาโดยบังเอิญหลังจากนั้นจึงรู้ว่าศรุตโกหก!
ลดาไม่หวั่นสายตาจับผิดของนพนภา เจอจนชินและไม่รอช้าจะบอกอีกฝ่ายให้รู้ว่าศรุตไม่ได้ฉลองวันเกิดตัวเองมาหลายปีเพราะเป็นวันเดียวกับที่อารยาภรรยาของเขาเสียชีวิต...
ขณะที่นพนภาดิ้นพล่านด้วยความหึงหวง ต่อแยกไปตามหาก้องเพราะรู้ว่าเขามาทำงานแถวนี้ ต้องกับแทนไทได้แต่มองตามด้วยความอ่อนใจเพราะต่อกระวนกระวายหนักมาก ส่วนศรุตไม่ได้สนใจใครมัวปลอบใจมุนินทร์ที่กำลังประสาทเสียด้วยความหวาดระแวงเรื่องวีกิจกับทัย
“ตอนนี้ผมว่าคุณทำใจให้สงบก่อนนะแล้วค่อยรวบรวมความคิด”
“ตอนนี้ฉันคิดอะไรไม่ออกแล้วค่ะ มันสับสนไปหมดแล้ว”
“เอาอย่างนี้...สิ่งที่ผมพูดต่อไปนี้ไม่บังคับให้คุณเชื่อ แต่ฟังผมก่อนนะครับ...ผมดูคลิปนี้อย่างละเอียดแล้ว เห็นได้ชัดว่ามีภาพกระโดดไม่ต่อเนื่องแสดงว่ามันผ่านการตัดต่อมา คุณจะเชื่อภาพทั้งหมดไม่ได้”
“ค่ะ...แต่ว่าตอนที่คุณกิจกอดเด็กนั่นเป็นภาพต่อเนื่องไม่ใช่ภาพตัดต่อนะคะ”
“งั้นก็ต้องมีเหตุทำให้คุณกิจต้องทำอย่างนั้นแต่ไม่ใช่เรื่องพิศวาสแน่ๆ อีกอย่างภาพนี้ถ่ายในระยะไกลต้องมีบุคคลที่สามที่แอบถ่าย เพราะฉะนั้นเหตุการณ์นี้ถูกสร้างสถาณการณ์ขึ้นชัวร์ครับ”
“ใครที่มันทำแบบนี้”
“คุณรัชนกน่าสงสัยที่สุดเพราะเคยทำคดีแบบนี้กับคุณสองคนมาแล้ว”
“ยัยรัชนกร่วมมือกับทัย...มันไม่น่าเป็นไปได้”
“มันอาจเป็นไปได้นะ แต่สิ่งสำคัญสุดตอนนี้คือใจของคุณ ทำใจให้สบายก่อนนะครับแล้วค่อยคิดหาทางออก”
ooooooo
ก้องไม่ได้ระแวงว่าต่อจะตามมา แอบไปดักเจอพงศกรที่ไปเดินตลาดนัดกับอมร พงศกรตกใจมากพยายามไล่ให้ชู้รักกลับก่อนเพราะตนต้องอยู่กับอมรแต่ก้องไม่ยอมดึงดันจะเคลียร์เรื่องความสัมพันธ์
“มีอะไรต้องคุยกันอีก...ไม่ต้องแล้ว”
“ผมแค่อยากรู้ว่าเรื่องของเราจบลงเท่านี้งั้นเหรอ”
“มาถามอะไรตอนนี้ นี่มันเสี่ยงมากนะ เดี๋ยวพี่อมรก็มาแล้ว ไอ้ศักดิ์ชายนั่นอาจจะแอบถ่ายเราอยู่มุมไหนก็ได้”
“ช่างหัวมันเถอะครับ แค่พี่บอกมาคำเดียวว่าเรื่องของเรามันจบแล้วผมก็เข้าใจ”
“ใช่...เรื่องของเรามันจบแล้ว”